آنچه باید در مورد ترمیم کامپوزیت بدانید
دنداندرد دارید؟ ممکن است دچار حفره شده باشید! در این صورت، دندانپزشک به احتمال زیاد توصیه میکند برای جلوگیری از عفونت و ترمیم دندان، هر چه زودتر پرکردگی انجام دهید.
مواد مختلفی برای ترمیم دندان استفاده میشود، اما رایجترین آنها آمالگام و کامپوزیت (رزین کامپوزیت) هستند. آمالگام سالها مادهای پرمصرف بود، اما به دلیل زیبایی و دوام بیشتر، پرکردگیهای کامپوزیت محبوبیت بیشتری پیدا کردهاند. در این مقاله، به بررسی چیستی پرکردگیهای کامپوزیت، ماندگاری آنها و میزان ایمنیشان میپردازیم.
ترمیم کامپوزیت: زیبایی و استحکام در لبخند شما
دندانپزشکی زیبایی، روز به روز پیشرفت میکند و راهحلهای جدیدی برای داشتن لبخندی زیبا ارائه میدهد. پرکردگیهای کامپوزیت، یکی از محبوبترین این راهحلها هستند. این نوع پرکردگیها، ظاهری طبیعی و همرنگ دندان دارند و به ندرت قابل تشخیص هستند.
اما کامپوزیت چیست؟ این ماده از رزین (اکریلیک) و پودر شیشه تشکیل شده و استحکام و زیبایی را به طور همزمان به ارمغان میآورد. کاربردهای کامپوزیت در دندانپزشکی بسیار متنوع است و در موارد زیر قابل استفاده است:
· پرکردگی دندان
· لمینت دندان
· اینله
· روکش دندان
ترمیم و بازسازی دندانهای شکسته یا لبپریده
انواع مواد پرکردگی دندان: بهترین گزینه برای شما کدام است؟
دندانپزشک شما ممکن است هنگام انتخاب مادهی پرکردگی، گزینههای مختلفی را به شما پیشنهاد دهد. در این بخش، به مقایسهی دو نوع از رایجترین مواد پرکردگی میپردازیم:
· آمالگام (نقرهای): این نوع از پرکردگیها برای سالهای طولانی، رایجترین گزینه بودهاند و هنوز هم در بسیاری از نقاط جهان کاربرد دارند. آمالگام بسیار بادوام است و طول عمر آن میتواند تا ۱۵ سال یا حتی بیشتر باشد.
مزایای آمالگام:
· دوام بالا
· فرآیند نصب ساده
· هزینه کمتر
معایب آمالگام:
· ظاهر غیرطبیعی (نقرهای رنگ)
· حاوی جیوه (بر اساس تاییدیهی انجمن دندانپزشکی آمریکا، گزینه ایمن و قابل اعتماد است)
· کامپوزیت (همرنگ دندان): در بخشهای قبلی، به طور کامل در مورد کامپوزیت صحبت کردیم. این نوع از پرکردگیها ظاهری طبیعی و همرنگ دندان دارند و به همین دلیل، محبوبیت بیشتری پیدا کردهاند.
عمر مفید پرکردگیهای کامپوزیت: چقدر ماندگار هستند؟
پرکردگیهای کامپوزیت، با وجود دوام قابل قبول، طول عمر کمتری نسبت به برخی از مواد دیگر دارند. یک مطالعهی معتبر در سال ۲۰۱۰، عمر مفید پرکردگیهای کامپوزیت را حدود ۷ سال تخمین زده است.
تحقیقات دیگری نیز در سال ۲۰۱۰ انجام شده است که با بررسی مجموعهای از مطالعات، به این نتیجه رسیدهاند که در صورت مراقبت مناسب، عمر مفید پرکردگیهای کامپوزیت میتواند تا ۱۰ سال باشد. با این حال، این مطالعه همچنین اشاره میکند که افرادی که ریسک پوسیدگی دندان در آنها بسیار بالا است، ممکن است طول عمر کمتری را از پرکردگیهای کامپوزیت انتظار داشته باشند.
آیا پرکردگیهای کامپوزیت ایمن هستند؟
ایمنی پرکردگیهای کامپوزیت، یکی از دغدغههای رایج بیماران است. برخی نگرانیهایی در مورد سمیت سلولی (cytotoxic) مواد کامپوزیت و آسیب احتمالی به بافتهای اطراف دندان وجود دارد.
مطالعهای در سال ۲۰۱۲ نشان داد که این نگرانی ممکن است در مورد پرکردگیهای تیرهتر که با استفاده از نور آبی رنگآمیزی شدهاند، بیشتر صدق کند. این نور برای سفت شدن مواد کامپوزیت استفاده میشود.
تحقیق معتبر دیگری نیز بر لزوم انجام پژوهشهای بیشتر در مورد خطرات احتمالی این نوع پرکردگیها تأکید میکند. این مطالعه به دندانپزشکان توصیه میکند که دستورالعملهای سازندهی مواد را به طور دقیق رعایت کنند، به ویژه در مواردی مانند شدت نور و مدت زمان تابش نور آبی. همچنین، از تماس مستقیم مواد کامپوزیت با پوست باید جلوگیری شود.
در صورت داشتن هرگونه نگرانی، حتماً با دندانپزشک خود صحبت کنید. آنها میتوانند جزئیات مربوط به انواع مواد در دسترس برای ترمیم دندان شما را شرح دهند و به شما در انتخاب بهترین گزینه کمک کنند.
رویهی انجام پرکردگی کامپوزیت: ساده، سریع و با ظاهری طبیعی
پرکردگیهای کامپوزیت، علاوه بر زیبایی، فرآیند انجام سادهای نیز دارند. در اغلب موارد، این کار تنها در یک جلسه قابل انجام است.
مراحل انجام پرکردگی کامپوزیت:
· انتخاب رنگ: در ابتدای جلسه، دندانپزشک با توجه به رنگ طبیعی دندانهای شما، رنگ مناسب برای کامپوزیت را انتخاب میکند. برخی از تحقیقات نشان میدهند که انجام این کار در ابتدای کار و قبل از خشک شدن دندانها، نتیجهی بهتری به همراه دارد.
· بیحسی موضعی: برای بیحس کردن دندان و ناحیهی اطراف آن، دندانپزشک از تزریق بیحسی موضعی استفاده میکند.
· برداشتن پوسیدگی: دندانپزشک با استفاده از دریل، مینای دندان را سوراخ کرده و بخش پوسیدهی آن را برمیدارد.
· تمیز کردن و آمادهسازی: ناحیهی مورد نظر تمیز و خشک شده و در صورت نیاز، برای پرکردگیهای گستردهتر، ممکن است تراشهای از دندان برداشته شود.
· اتصال و باندینگ: دندانپزشک سطح دندان را با مادهی خاصی (اتچینگ) آماده کرده و سپس برای اتصال بهتر، از باندینگ استفاده میکند.
· لایهگذاری و سفت کردن: دندانپزشک با مواد کامپوزیت، حفرهی دندان را به تدریج پر میکند. برای سفت شدن هر لایه از کامپوزیت، از نور خاصی استفاده میشود. این فرآیند به صورت لایهلایه انجام میگیرد.
· شکلدهی و پرداخت: دندانپزشک پس از اتمام کار، شکل و فرم دندان را اصلاح کرده و سپس آن را صیقل میدهد.
· بررسی بایت: در نهایت، دندانپزشک از راحتی شما با ترمیم انجام شده و درستی بایت (برخورد مناسب دندانهای بالا و پایین) اطمینان حاصل میکند.
· حساسیت موقت: پس از انجام کار، ممکن است در برابر گرما و سرما کمی حساسیت موقتی را تجربه کنید، اما این حساسیت به سرعت برطرف میشود.